این روزها هواداران راستین و دلسوز تراکتور به درستی نگران تیم و باشگاه محبوب خود هستند . آنها صدای اعتراض خود را به کاستی ها و نگرانی های شان رابه گوش مسئولان ذی ربط رسانده اند، از خود باشگاه گرفته تا استانداری و هیئت فوتبال .
البته خود مسئولان باشگاه هم بنابر گفته آقای نظمی دغدغه و نگران شرایط هستند اما به دلیل آنکه مدیریت باشگاه باید آرام بخش هوادار از نگرانی ها باشد از بروز نگرانی اجتناب می کنند .
سخنان امروز ایشان در پیج اینستاگرام رسمی باشگاه که ماحصل جلسه امروز ایشان در فرمانداری حول نگرانی های هواداران بود بسیار منطقی است . اما سئوال خود بنده اینست که چرا ، تا مساله ای نگران کننده بروز نکرده ما به دنبال راه چاره و درمان نیستیم؟ حتما باید مسائل به مراحل بحرانی و تنش آفرین برسد تا ما به فکر چاره و راهکار بیفتیم ؟ آیا تراکتور هر فصل باید سوهان روح هوادارش باشد ؟ آیا اعصاب آذربایجانی ها و تبریزی ها همین قدر می ارزد ؟
اما در دیگر سوی سخنان مطرح شده از سوی جمشید نظمی هم بسیارمنطقی و هم کاملا منصفانه است .
ایشان بابیان حقایقی در مورد نحوه تیم داری براساس منابع ملی و دولتی بعضی از تیمها ،سخنانی به میان آورده و یاد آورشدند که شرایط باید به سوی خصوصی شدن باشگاه ها پیش رود که این خود از آرمان های اقتصادی کشور است و بهره برداری غیر منصفانه برخی از باشگاههای صنعتی و دولتی راه و عرصه برای رقابت باشگاه های خصوصی را با باشگاه های مذکور تنگ و غیر ممکن می سازد .
ایشان با اشاره به مبالغ احتمالی هزینه شده 200 میلیلاردی باشگاه های وابسته به صنعت مس که شعبه ای از معادن مهم آن در سونگون استان آذربایجانشرقی واقع شده و از این رهگذر هیچ حمایت یا اسپانسرینگ خاصی برای باشگاه تراکتور در نظر گرفته نمی شود ، پیشنهادی را به شخص استاندار داده اند تا باشگاه تراکتور نیز از این امکان حداقل اسپانسرینگ تبلیغاتی در شرایط یکطرفه و ناعادلانه و غیر رقابتی ، بی نصیب نماند .
بسیارروشن است که در استانی که هیچ سابقه درخشانی در فوتبال ندارد و مجموع هواداران تیمهای آنها درصدی از هوادارن تراکتور نیست دارای سه سهمیه در لیگ برتر آتی باشند ، آن هم با پولی که منابع مالی آن ازمعادن همه جای کشور تامین می شود !
تازه این تنها تیم های مسی نیستند که با پول های کلان ملی بازیکنان چند ده میلیاردی می گیرند بلکه باشگاه های وزارتی و فولادی بالاخص و نفتی و صنعتی بصورت عام در این اوضاع نابسامان و به هم ریخته اقتصادی کشور ، بی محابا ریخت و پاش می کنند و به هیچ سقفی هم در قراردادها ، اعتنایی ندارند! در این شرایط کار آفرینان بخش خصوصی که نگران پرداخت حقوق معوقه کارگران زحمتکش نیز باید باشند در این رشد افسار گسیخته قیمت ها چگونه باید رقابت نمایند؟
این درایت در تشخیص صورت مسئله ، که منابع ما باید به خود ماهم نفعی داشته باشد حرف بسیار درست و هوشمندانه ایست .
آذربایجان دارای پتانسیل های معدنی و صنعتی بسیار بزرگی است که می تواند بخشی از مشکلات مالی رقابتی باشگاه تراکتور را که متعلق به همه آذربایجانی ها و ایرانی هاست ،با باشگاههای دولتی و صنعتی و معدنی را مرتفع سازد .
بزرگترین معدن طلای ایران در شهر تکاب واقع شده است ولی تا به حال نشنیده ایم که این شهر تیمی در یکی از رشته های ورزشی در سطح کشوری داشته باشد ! اما هرچه باشد حداقل نفع این معدن می تواند برای گل سر سبد ورزش کشور از این منطقه ،مفید به فایده باشد .
امیدورایم تا فرصت برای یارگیری برای فصل بعد باقی است باشگاه کارهای نکرده خود را تسریع کند تا از جهت داشتن تیم مدعی ، جای نگرانی برای هواداران باقی نگذارد و نیز امیدواریم تا از امروز و با مساعدت های استاندار دلسوز و محترم استان ، بصورت اورژانسی و فوری شاهد بازشدن پنجره نقل و انتقالاتی و یارگیری صحیح و قدرتمند باشیم . در مراحل بعدی راهکارهای یاد شده مدیریت منابع مالی پیشنهاد شده را نیز می توان پی گرفت و سرو سامان داد .
از دیگر سوی انتظار داریم تا باشگاه با سرو سامان دادن به سایت رسمی باشگاه و اطلاع رسانی های درست باعث شود تا هوادار بین خود و تیم فاصله ای نبیند و درگیر شایعات فرصت طلبان و ذی نفعان مغرض نشود .
اما سخن آخر باهوادار است ، تا با پرهیز از پیگیری شایعات و جهت گیری های غیر ورزشی ، و احترام به قداست میدان های ورزشی ، زمینه رشد و شکوفایی تیم و باشگاه را فراهم آورند تا رویکردهای غیر ورزشی برخی از آنان مستمسک و دستاویزی برای بدخواهان و احیانا تصمیم گیری های کلان نشود .
در پایان خود نویسنده از مدیر عامل باشگاه که به راستی خود هوادار تیم و شهر و دیارمان هستند، تقاضا دارم تا این باشگاه را به حرمت موی سفید پدر ادیب شان هرگز رها نکرده و در مسیر رشد افتخار و قهرمانی های آن ، همچنان فکورانه و تلاشگرانه بکوشند .
به امید موفقیت تراکتور و شادی هوادارانش به همین زودی .
انشاالله
ادب شرف شعاریمیز تراختور افتخاریمیز
برچسب ها: اسپانسرینگ، تراکتور، جمشید نظمی، ذره شوران تکاب، زنوزی، صنایع استان، مس سونگون
یاشاسن آتا ترک زنوزی که مایه افتخار دیار ستارخانها وبابک هاست
به نظر من تراکتور بومی بهتر از تراکتور چند ملیتی است .
آری با بازیکن سازی
معلوم نیس مسیولای استانی چیکار میکنن، والا مس سونگون پول و منافعش برای کرمانه،، دود اولودگیشم برای استان ما ،یکم مسیولان شهرما هم مثل مسیولان اصفهان و کرمان از اونا یاد بگیرن لیاقت به خرج بدن،،نترسن با دادن امار غلط استان رو خراب نکنند،استان ما از فقیرترینهاست،،نباید اجازه بدیم طبق گفته ی استاندار روزانه به ارزش ۵۰ میلیارد مس از استان خارج کنن،کرمان نیازی به مس ما نداره ولی اینارو هم عمدا میبره ،علاوه بر کرمان و ورزشگاه مدرن مس کرمان ،،حتی تو شهرستانای کوچک و روستاهاشون ورزشگاه مدرن میخوان درست کنن از سیرجان گرفته تا رفسنجان،،ما هم یه ورزشگاه زشت وسط کوها درست کردیم که فرسوده و از کار افتادست،،تراکتور نماد ورزش شمالغرب گیر ۴۵ تومن پول برا دادن بدیهی هاش،،ولی تیم تازه تاسیس مس رفسنجان و کرمان و گلگهر سالانه ۳۰۰ میلیارد ردیف بودجه دارن و خرج میکنن
این کاربر پایین که با عکس بچه و اسم استاندار توهین میکنه به ناموس مردم و بی فرهنگیشو نشون میده رو مسدود کنید،تا بفهمه اینجا طویلشون نیس،یا از طریق فتا پیگیری کنید
تو یک مریض روانی و عقده ای هستی ، مدیر سایت
هیچ بازیکن بزرگ و یا نسبتاً بزرگ و سرشناسی نمی تواند با کمالوند کار کند و جدا خواهند شد . کمالوند برای تراختور خیلی کوچک است . اکبر ایمانی و عباس زاده هم تمرینات را تحریم کرده اند و به دنبال فسخ قرارداد هستند .
اخباری هم به دنبال یک پیشنهاد خوب دیگر است و دوست دارد جدا شود .