حمله به نقطه ضعف های خود، اولین و تنها راه موفقیت است
امروز و در بازی جنجالی بین دوتیم تراکتور و استقلال که هواداران مثل سابق انتظار آن نیز را داشتند، بازهم حق تیم تبریزی به صورت بسیار آشکار پایمال شد تا این فوتبال نشان دهد که سرسازگاری با عدالت را ندارد و همه چیز آن برای مصلحت اندیشی های سیاسی و اجتماعی مهندسی می شود .
در این مقال نویسنده برآنست تا جواب سئوال مالک محترمش را بدهد که فرموده اند که : ” دیگر نمی دانیم به چه کسی اعتراض کنیم و حق مان را از که طلب کنیم . “
جناب آقای زنوزی ، به زعم نگارنده ، در طول سالیان این ساده اندیشی محض است که فکر کنیم تمامی این وقایع اتفاقی است و چیدمان داوری یا اشتباهات انسانی در داوری مسبب حق خوری ها یا اجحاف ها در این فوتبال شده است ! در جمله قبلی خواستم واژه کثیف را بکار ببرم اما دیدم این واژه بسیار کلیشه ای و کم اثر شده است و برای باز کردن و بازگو کردن مساله باید به چرایی این همه حق کشی دقت کرد .
سئوال اصلی اینست که چرا تیم های پایتخت در مواقعی که نیاز است همیشه از سوی داوران مورد حمایت واقع می شوند ؟ دقیقا درد فوتبال یا بسیاری از درد های دیگر جامعه کنونی کشور در رقابت های ورزشی که در آن اجحاف بر سر رقابت است ، شاید در این باشد که پایتخت نشینان یا آنان که پول بی حساب برای خرج کردن در این مسیر را دارند همیشه به نحوی کار را برای خودشان درآورده اند .
به زبان ساده چون پایتخت از لحاظ اجتماعی برای کشور یا دولتمردان مهمتر است یا انبوه جمعیت بیشتری را در خود جای داده ،بطور ذاتی این اهمیت را برای عزیزان ایجاد کرده است که باید جمعیت بیشتر و حساس تر را همیشه را ضی تر نگه داشت !
پول بی زبانی را که اصفهانی ها در راه قهرمان کردن سپاهان در این سالها خرج کرده اند ، شاید به به بزرگی 92 هزار میلیارد تومان مبلغی نباشد که در مجموعه صنایع فولاد مبارکه سپاهان ناپدیده شده است ، اما بقدری بوده که برای آنها 5 قهرمانی لیگ برتر و 4 قهرمانی جام حذفی و انبوه دیگری از افتخارات و شهرت های برخاسته از ثروت را برای آنها به ارمغان بیاورد !!!!
رسیدن به فینال جام باشگاه های آسیا برای تیم های اصفهانی و پرسپولیس در این سالیان کم آب نخورده است !!!!!
باید دقت کرد که از نخستین ساعات نقل و انتقالات فصل این دلال ها یا به اصطلاح ایجنت ها هستند که دست به کار می شوند تا کدام بازیکن را برای کدام تیم که مهم تر است جذب کنند !!!
در میانه مسابقات هم اگر در نتیجه گیری ، این تیم ها به مشکلی برخورد کنند از سوی داورهای مهندس که چشم عقاب دارند و آموزش های لازم را هم دیده اند در فرصت های استثنایی یک یا دو پنالتی حساس را به نفع این عزیزان همیشه مهم می گیرند ، یا اگر دروازه بان حریف مثل اخباری آن را گرفت با علت های همیشه موجه را ی به تکرار چند باره آن می دهند تا تیم مورد نظر موفقت را در آغوش گرفته و به مراحل بعدی صعود کند !!
اما نگارنده از این متعجب است که این همه مهندسی و یا به عبارت بهتر هنرمندی در این سالیان چرا ته نکشیده و مهندسان آن خسته یا دلزده و یا متوقف نشده اند!!!!!!
این همه خلاقیت برای قلب یا دگرگون سازی نتیجه باید در کتاب رکوردهای گینس حتما ثبت شود تا زحمات این عزیزان به هدر نرود !
نتیجه ای که از همه حرف های گفته شده می توان گرفت اینست که در این فوتبال خوش بو ،رقابت سالم بی معناست . در این فوتبال گویا مقدر است که مصلحت به هر نحو ممکن مهندسی شود و نتیجه لازم اخذ شود !!!
اما روی سخن من با شماست که درطی سالیان تصدی بر مالکیت این باشگاه مردمی و بزرگ چرا باید الان بگویید که ما باید طوری قوی باشیم که در این گیر و دار رقابت های بی معنا ، کسی نتواند حق مان را پایمال کند !
در این پنجاه و اند سالی که تراکتور و ماشین سازی مظلوم که در این فوتبال بوده اند و گاهی مجال درخشش پیدا کرده اند، چرا کسی تا به حال قدرت بیان این چنین سخن مهمی را پیدا نکرده است . حرف بسیار وزین و موزون و درخشانی است .
این گوی و این میدان! بی تعارف شما هوش و مدیریت لازم را دارید . تراکتور امروز امکانات و تشکیلات سخت افزاری لازم را دارد . فقط باید آدم های موفقیت را یپدا کنید . راه موفقیت از مسیر ذهن انسان ها می گذرد .
همین سرمربی اسپانیایی نیامده حقیقت را کشف کرده و از امکانات موجود بهترین استفاده را می کند . قدر داشته هار باید دانست ولی نباید به آن بسنده کرد .
تراکتور هر روز باید قوی تر و نظام مند تر از دیروز باشد . باشگاهی که هر روز مدیر عامل عوض کند و پیشکسوتانش داعیه سهم خواهی و میراث داری داشته باشند و تجربه ای برای موفقیت تیم ارائه ندهند ، روی موفقیت نمی بیند .
مشکل ما خودمان هستیم و نقطه ضعف هایمان .
تبریز ، فوتبال و همه چیزش در حال پس رفتن است اما ما تاریخ و اعتبار خود را از یاد نخواهیم برد و برای اعتلای این جهان شهر کهن و این دیار قهرمان خیز از پای نخواهیم ننشست !!!!
همه ما شهر و استان خودمان را دوست داریم ،اما درجایی که باید حق به حق دار برسد همیشه مشکل پیدا کرده ایم . از نظر من تبریز مهم ترین شهر تاریخ ایران است و نگوییم همه ، اما اکثر امکانات علمی و فرهنگی و صنعتی و پیشرفت های اجتماعی از مسیر تبریز وارد این سرزمین شده اند ،کافی است نگاهی به کتاب “تبریز شهر اولین ها ” نوشته استاد “سرداری نیا “بیندازید .
آری ما مهم بوده ایم ، هستیم و خواهیم بود و به راستی در این دوران اخیر قدر اهمیت خود را ندانسته ایم !!!
ما به حق ، حق خود را می خواهیم و این نیاز به درایت ، کفایت و قدرت در عملکرد دارد .
مخلص کلام اینکه : تیمی که برای قهرمان شدن می جنگد بازیکن متوسط و بنجل جذب نمی کند ، بلکه دوتیم با استاندارهای رقابتی و با لجستیک و مشاوران عالی برای قهرمان شدن تشکیل می دهد .
همین.
والسلام …….
۲۳ دی ۱۴۰۱
برچسب ها: تبریز، فوتبال، قهرمانی
tamam HARFE HAG ra zadi AFARIN bayed Bazikone Bozorg bekharim va TIM ra kheyli gavi konim
به جای مجال دادن به حریف باید آن دقدر قوی شویم تا حریف نتواند آخر کار ، کار را با داور و عوامل بیرونی بازی و نتیجه را در بیاورد .
ما باید آنقدر قوی باشیم که نه با یکی دو گل بایستی 5 گل بزنیم که وقتی داور گل را مردود اعلام کرد بازهم نتیجه فرق نکند
چرا به فیفا شکایت نمی شود ؟ چون زنوزی آنقدر دزدی دارد که باید غلام حلقه بگوش فدراسیون باشد
برجای مانده از بازی تراکتور و استقلال
از هر نظر که به این بازی حساس نگاه می کنیم اعلام دو پنالتی مشکوک در آن دقایق به نفع حریف تراکتور دور از انصاف بود و این دو پنالتی و تکرارسه باره پنالتی دوم تمام توجهات را از بعد فنی به خودش جلب کرد و باید عرض شود طبق روال و قانون در بازی با تیم های تهرانی نباید یک داور تهرانی این بازی را سوت می زد.
اما از بعد فنی تراکتور علاوه بر تصمیمات ناصحیح داوری، در وهله اول و قبل از اعلام پنالتی ها، به تصمیمات احساسی و هیجانی کادر فنی خود بازی را واگذار کرد.
اگر توجه کنیم سه تعویض آخر تراکتور مقداری از روی حساب و کتاب نبود. وقتی تمامی تاکتیک استقلال از اول بازی روی اخراج صفا هادی متمرکز شده بود، دستیار ایرانی خمز یعنی نصرتی باید با تاکید بر آمدن اسدی و کیانی به خط دفاعی این بازیکن انرژیک عراقی را به خط جلو فرا می خواندند که آن موقع همین بازیکن شاید باعث اخراج روزبه چشمی و یا سایر بازیکنان استقلال می شد و وقتی صفا هادی از همان پست اصلی خود تعویض شده و به بیرون رفت تا کیانی وارد بازی شود،
تراکتور عرصه میدان را تقدیم استقلالی ها کرد و کیانی پا به سن گذاشته در مدت کم حضورش دو اشتباه مهلک را انجام داد که در ادامه منجر به باخت تراکتور شد. درآن 12 دقیقه باقی مانده خمز می توانست اسدی را هم به عقب تر بیاورد و حتی با کمک کیانی اجازه فعالیت به هافبک های کم تحرک استقلال ندهد.اسدی با اینکه در این بازی تک گل تراکتوری ها را زد ولی چندین موقعیت خوب را با تکروی و خود خواهی هدر داد و در پیش بازی اشاره کرده بودیم که تواناهایی این بازیکن نباید اینگونه هدر برود.اما دو تعویض دیگر خمز یعنی آمدن کاوه و هاشم نژاد به بازی، 9 نفره کردن تراکتور در اوج حملات استقلال بود.اگر نگاهی به بازی چند دقیقه ای این دو بازیکن داشته باشیم هیچ نکته مثبتی را نمی توانیم پیدا کنیم و در دقایقی که تراکتور می توانست با توجه به سرعت و روحیه قنبری و صد البته ترس بازیکنان استقلال از این بازیکن، به گل برسد تراکتور را خلع سلاح کرد و هاشم نژادی که بعد از دعوت شدن به تیم ملی کل فوتبالش نمایشی و تبدیل به تکروی شده است،
هیچ کمکی برای حفظ نتیجه نکرد و از سوی دیگر بازی و نوع کارت زرد گرفتن کاوه رضایی هم نیاز به اشاره ندارد که این بازیکن نیز نتوانست به تاکتیک تیمی که همان حفظ تک اندوخته تراکتوری ها بود کمک نماید.
در هر صورت در روزی که تراکتور می توانست با توجه به گلی که زده بود و پیروزی بر حریف دور از دسترس هم نبود، با برد دوباره استقلال می توانست با روحیه خوب به سراغ بازی لیگ برتری و حساس خود با گل گهر برود ولی با یک باخت تلخ و بد مواجه شد و همه اتفاقات و کاستی ها به گردن داوران انداخته شد تا نکات مثبت و منفی وفنی این بازی از جشم ها دور بماند.
کادرفنی، بازیکنان و مسئولین باشگاه باید هرچه زودتر این بازی را به وادی فراموشی بسپارند تا روز شنبه آینده در اول بهمن ماه با روحیه خوب به مصاف تیم مدعی قهرمانی این فصل یعنی گل گهر بروند و گرنه غرق شدن در اتفاقات بازی با استقلال می تواند اولین شکست خانگی تراکتور در این فصل را رقم بزند.
با سلام ممنونم ار تحلیل فنی شما
سلام
در وهله اول باید قراداد خمز و آلوز تمدید شود
چون باشگاه های زیادی در صدد جذب این دو هستند